آیا شهرهای مجازی می توانند شهرهای واقعی ما را هوشمندتر کنند؟
از آنجا که BIM (مدل سازی اطلاعات ساخت) به آرامی مقبولیت گسترده تری در معماری و مهندسی ساختمان ها پیدا می کند ، شاید زمانش رسیده که مقیاس بعدی را در نظر بگیریم: شهر. شبیه سازی شهر مجازی می تواند در برنامه ریزی واقعی شهر کاربرد داشته باشد و به ما امکان بدهند از GIS “مسطح” به مدل سازی اطلاعات سه بعدی که شامل زمین ، زیرساخت ها ، ساختمان ها و فضاهای عمومی است برسیم . آیا شهرهای مجازی می تواند پاسخی برای ” شهرهای هوشمند ” باشد؟ در این مطلب به بررسی این موضوع می پردازیم.
آیا شهرهای مجازی می توانند شهرهای واقعی ما را هوشمندتر کنند؟
نمونه سیاتل
سیاتل یک مدل سه بعدی هوشمند را در بیشتر مناطق اصلی خود ساخته است. به طرز باورنکردنی ، مدل سیاتل شامل مواردی است که از چشم پنهان می ماند؛ یعنی زیرساخت های زیرزمینی
مدل های بصری در مقابل مدل سازی اطلاعات
بازگشت به “شهر هوشمند” و مدل سازی ۳ بعدی: چه چیزی جذاب تر از قرار دادن همه اطلاعاتی که با روش های فعلی باید در هزار کانال مختلف قرار گیرند. چنین مدلی می تواند انواع اطلاعات مفید مانند استفاده از مناطق ساخت ، جای خالی ، فضای اجاره ای ، اتاق های هتل و امکانات اتاق ، عمر ساختمان ها را در خود جای دهد.
این کار از بسیاری جهات مانند نقشه های GIS خواهد بود که اطلاعات نامحدودی از جمله خصوصیاتی که در بعد سوم قرار دارند مانند ارتفاعات را در خود جا می دهند.
تصویری از مدل Google Earth بالتیمور
استفاده از مدل سازی سه بعدی در بالتیمور
همانطور که مدلسازی اطلاعات بیشتر و بیشتر به استاندارد طراحی ساختمانهای جدید در دفتر معماری تبدیل شده است ، اکنون به معماری شهرها نیز منتقل می شود، خصوصاً به شکل شهرهای هوشمند که سعی در افزایش عملکرد شهر در همه سطوح دارد. . دانش بلادرنگ، که در آژانس های حمل و نقل کاملاً رایج است ، می تواند به علائم راهنمایی و رانندگی ، لوله های آب و موارد دیگر گسترش یابد. یک مدل هوشمند مبتنی بر اطلاعات می تواند همه اینها را در یک واحد قابل درک که شبیه به شهر واقعی است نگه دارد.
وقتی با مشکلات روبرو می شویم هیجان ما کمی فروکش می کند. منافع مختلف تجاری با مدلهای اطلاعاتی رو به جلو پیش می رود و این مدلها اوپن سورس (open source) نیستند. به عنوان مثال بازدید از بالتیمور که یک تور مجازی از مناطق اصلی شهر را به عنوان یک برنامه I-Pad ارائه می دهد. این مدل توسط صنعت گردشگری تأمین شده و متمرکز بر ارائه اطلاعات اعضا مانند هتل ها است. البته Autodesk نیز اوپن سورس نیست. همه لزوما به نیاز به یک مدل سه بعدی متقاعد نمی شوند ، چه برای تصویر سازی و چه برای اطلاعات. این موضوع ما را به یاد بحث CAD درمورد معماری می اندازد و این که آیا سرمایه گذاری در CAD مناسب است یا خیر.همان طور که احتمالا می دانید فقط عده ای از پذیرندگان اولیه از آن استقبال کردند و بسیاری دیگر پا پس کشیدند.
ممکن است چالشی واقعی مانند مقاوم سازی شهرها در برابر تغییرات آب و هوایی همراه با کمک هزینه های موجود برای چنین کاری برای نشان دادن سودمندی مدل سازی اطلاعات لازم باشد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.