مدل سازی BIM توضیح به زبان ساده

طرح ها و مدل های فیزیکی ساده که از هزاران سال پیش ابزار معماران و مهندسان بوده اند ، جای خود را به مدل های دیجیتالی با جزئیات کامل داده اند . مدل سازی اطلاعات ساخت (BIM) به عنوان ابزاری قدرتمند برای فعال کردن این روش جدید ظهور کرده و قرار است تکامل و رشد بیشتری یابد.

BIM یک رویکرد چند وجهی است که به تیم های معمار ، مهندس و پیمانکار (AEC) امکان همکاری مشترک را می دهد. در هسته اصلی آن ، یک مدل جامع و سه بعدی در فایل های مشترک یا یک پایگاه داده وجود دارد. با استفاده از فرایند BIM ، چندین رشته مانند HVAC ، برق ، لوله کشی ، منظر ، عمران ، طراحی داخلی و موارد دیگر ادغام می شوند. مدیران پروژه ، مهندسان هزینه ، سازندگان و تیم های نگهداری می توانند از یک مدل BIM واحد استفاده کرده و حجم کار را کاهش دهند ، کیفیت را بهبود بخشند و در نهایت هزینه ها را کاهش دهند.

امروزه ، BIM زیربنای دیجیتالی سازی رشته های AEC ، به ویژه برای پروژه های بزرگتر و پیچیده تر است. BIM تولید و انتقال دست و پاگیر فایل ها و اسناد مستقل (غالباً مبتنی بر کاغذ) را حذف می کند . BIM به تیم هایی که از هم دورند اجازه می دهد تا به صورت بلادرنگ ، روی حل مشکلات طراحی کار کنند.

BIM ترکیبی از نرم افزار و یک فرآیند است . در واقع این دو ، بال پرنده هستند و بدون هر یک از آنها، امکان فعالیت وجود ندارد.

فرایند BIM

تهیه کنندگان فرایند BIM شامل شرکت های بزرگی  مانند Autodesk ، Aviva ، Bentley ، Hexagon ، Trimble و Dassault هستند.

برای اطمینان از اینکه طرحهای جداگانه برای سیستمهای تهویه مطبوع ، برق و لوله کشی بدون درگیری در کنار یکدیگر قرار می گیرند ، می توان فرآیندهایی را در پیش گرفت ، یا اینکه به سرعت گزینه های طراحی را تکرار کرد تا با در نظر گرفتن هزینه ، مقیاس زمانی و ملاحظات زیست محیطی ، راه حل های بهینه را پیدا کرد.

یادگیری مهارتهای استفاده از فرایند BIM به ندرت مشکل ساز می شود . خصوصاً برای افرادی که سابقه کار در CAD یا سایر نرم افزارهای تخصصی AEC را دارند.

گسترش BIM

تصویب BIM توسط شرکت های کوچک و متوسط ​​(SME) به طور قابل توجهی پایین تر است. شرکت های کوچکتر تمایل دارند کارکنانی با چند وظیفه داشته باشند و فرصت کمتری را برای بهره مندی از بهبود همکاری ایجاد کنند.

رشته هایی مانند معماری منظر تمایل به استفاده از ابزارهای مختلف مانند سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) به جای CAD دارند و مستقل تر عمل می کنند. این نیز در حال تغییر است ، زیرا ابزارها شروع به ایجاد رابط و استفاده از استانداردهای BIM می کنند .

با افزایش تجربه یک سازمان ، سطح بلوغ BIM آن می تواند در برابر الگوی توافق شده بین المللی نگاشت شود. سطح ۱ نشانگر استفاده ساده از مدل سازی سه بعدی است و به عنوان “BIM جداگانه” شناخته می شود. سطح ۲ ، “BIM مشارکتی” ، نیاز دارد که این مدل ها به طور مشارکتی توسعه یافته و به طور موثر به اشتراک گذاشته شوند. سطح ۳ ، “یکپارچه سازی BIM” هنوز در حال تعریف است اما شامل اشتراک گذاری اطلاعات پیچیده تر و گنجاندن رشته های اضافی (به عنوان مثال ژئوتکنیک یا مدیریت تأسیسات) است.

با استفاده از هوش مصنوعی (AI) ، پایه ریزی داده های BIM آسان تر شده و در حال حاضر برای تولید بخشهای قابل توجهی از طرحها استفاده می شود. و در مقیاس بزرگ ، اتصال چندین مدل BIM برای کمک به شبیه سازی و تجسم تحولات “شهر هوشمند” آینده از قبل امکان پذیر است.

به طور خلاصه ، BIM در حال دیجیتالی کردن کل روند ساخت و ساز از آغاز تا پایان است و نقشی اساسی در تحقق آینده محیط های ساخته شده ما دارد.