چگونه MEP به بهبود عمر (پایایی) ساختمان کمک کند؟

بررسی اجمالی

معماری پایدار (Sustainable architecture) سبکی معماری است که به دنبال به حداقل رساندن تأثیرات منفی زیست‌محیطی ساختمان‌ها توسط افزایش بهره‌وری و اعتدال در استفاده از متریال، انرژی و فضای توسعه و اکوسیستم کلی است. معماری پایدار در طراحی محیط ساخته شده، از یک رویکرد آگاهانه در مورد انرژی و حفاظت از محیط زیست استفاده می‌کند.

ایده‌ی پایداری، یا طراحی اکولوژیکی، اطمینان از استفاده منابع به گونه‌ای است که تأثیرات زیان باری برای سلامت کلی انسان‌ها نداشته باشد یا باعث از دسترس خارج شدن سایر منابع در دراز مدت نشود.

ضرورت معماری پایدار

در شروع انقلاب صنعتی در قرن هجدهم غلظت دی‌اکسید کربن جو زمین ۲۷۰ قسمت در میلیون بود و اکنون غلظت آن به ۳۷۷ قسمت در میلیون رسیده‌است. این مقدار نه تنها در ۷۴۰ هزار سال گذشته بلکه از ۵۵ میلیون سال پیش تاکنون سابقه ندارد. ۵۵ میلیون سال پیش کره زمین سیاره‌ای گرمسیری بود و قطب شمال و جنوب وجود نداشت و سطح دریاها ۸۰ متر بالاتر از امروز بود.

این شرایط برای حیات انسان مناسب نبود و با از بین بردن این شرایط انسان توانست روی این کره خاکی به حیاط خود ادامه دهد. اما اکنون بشر آگاهانه با دست خود این شرایط را دوباره شکل می‌دهد.

در صورت ادامه روند کنونی اثرات سویی از جمله بر بومی‌شناسی و مدیریت بوم تأثیر بر روی سلامت انسان تغییرات در زیر ساختارها از طریق جاری شدن سیل و حرکت لایه‌های زمین طغیان رودها و بالا آمدن آب دریاها خشک شدن درون قاره‌ها و مرطوب شدن سواحل آتش گرفتن شهرها و جنگل‌ها از بین رفتن لایه ازون کاهش اختلاف دمای شب و روز اسیدی شدن اقیانوس‌ها و تغییر در توزیع آب در کره زمین را شامل باشد.[۸]

حفاظت از انرژی و استفاده پایدار از آن پیشرفت‌های عظیم تکنولوژی استخراج نفت و سایر ذخایر زیرزمینی، استفاده هر چه بیشتر این منابع تجدید ناپذیر را فراهم آورده‌است لذا طراحی ساختمان‌ها باید به گونه‌ای باشد که مصرف سوخت فسیلی را به حداقل برساند. همچنین توجه به این مسئله که منابع بهره‌برداری شده در سامانه‌های توسعه در کجا استفاده می‌شوند و چگونگی پایدار نگه‌داشتن آن‌ها و استفاده از منابعی که امکان جایگزینی سریع‌تری دارند بسیار مهم است. به عنوان مثال از چوب درختانی باید استفاده شود که سریع تر رشد کرده و می‌توانند جایگزین شوند. منبع

راه های بهبود پایداری از طریق MEP

راهکارهایی که می توانند برای کارایی سیستم مفید باشند به شرح زیر است:

نظارت بر انتشار CO2

دی اکسیدکربن دراثر فعالیت سیستم سرمایش، گرمایش ، روشنایی و برق تولید می شود. سایر دی اکسید کربن از متریال مورد نیاز برای ساخت و نگهداری ساختمان تولید می شود. با استفاده بهینه از مصالح ساختمانی ، کاهش مصرف آب و بازیافت ضایعات، به کاهش انتشار دی اکسید کربن کمک می کنیم. با MEP مناسب، می توان میزان انتشار دی اکسید کربن را کاهش داد.

مصرف انرژی در سیستم تهویه مطبوع و برق

خدمات HVAC BIM  از ابزارهای اصلی برای کاهش نیمی از انرژی مصرفی ساختمان است. از این رو بهینه سازی طراحی و کارآیی این سیستم ها برای کاهش هزینه ها و تأثیرات زیست محیطی مهم می شود.

کاهش استفاده از آب

استراتژی های صرفه جویی در مصرف آب باید در سراسر جهان اتخاذ شوند. روش هایی داریم که می تواند به صرفه جویی در مصرف آب و صرفه جویی در هزینه قبوض کمک کند. با نصب وسایل کم جریان ، شیر آب مناسب و غیره می توان در مصرف آب صرفه جویی کرد.

بهینه سازی انرژی

برای مصرف انرژی باید از جدیدترین روش ها استفاده شود تا موجب صرفه جویی در هزینه های مصرف کنندگان شود. برق به طور عمده در ساختمان برای روشنایی، رایانه ، سیستم های گرمایشی و سرمایشی و غیره مصرف می شود. با استفاده از نیروی خورشیدی یا بادی ، می تواند به نولید انرژی بهینه تر کمک کرد.

خدمات BIM الکتریکال کمک می کند تا درک کنید عناصر الکتریکی ساختمان چگونه کار می کنند. به طوری که می توان مشخص کرد چه مقدار انرژی مصرف می شود و از چه روشی برای به حداقل رساندن اتلاف و صرفه جویی استفاده کرد.

تجهیزات با ضریب عملکرد بالا (برچسب انرژی مناسب)

در ساختمان باید از تجهیزات بیشتری استفاده شود که ضریب عملکرد بالایی داشته باشند که به مصرف انرژی کمتر کمک کرده و باعث کاهش مصرف برق می شود. این موارد، عملکرد بهتر محیط را تضمین می کند.

لازم است که در بخش معماری ، سازه و MEP ، به خوبی عمل شود. تمام مصالح به کار رفته در فرآیند ساخت باید به طور بهینه مورد استفاده قرار گیرند. مسئولیت اصلی در اینجا مربوط به طراح MEP است. زیرا نیاز به طرحی دارد که تمام مبانی حفاظت از محیط زیست و کاهش هزینه در آن رعایت شود.