تفاوت ، محدوده و کاربرد ۳D CAD ، BIM و VDC

صنعت AEC به لطف معرفی و تلفیق فن آوری های دیجیتال در تمام مراحل طراحی و ساخت ، به سرعت پیشرفت می کند. با گذشت زمان، تکامل سریع منجر به افزایش معضلات بین ارائه دهندگان خدمات و مشتریان شده است. از آنجا که فن آوری های جدید به طور روزمره معرفی می شوند ، سردرگمی در مورد اینکه کدام روش برای کاربردهای مختلف مناسب است افزایش می یابد.

CAD ، BIM و VDC نیز از همین موارد است که در صنعت AEC با آنها مواجهیم. غالباً ، افراد این سه اصطلاح را به جای هم به کار می برند و احساس می کنند که همگی یکسان هستند. اما CAD ، BIM و VDC به طور چشمگیری از نظر دامنه و کاربرد متفاوت هستند. در این مطلب، تفاوت ها را بررسی کنیم و می بینیم که هر یک چه کاربردی دارند.

CAD سه بعدی (طراحی به کمک رایانه) – روش نسل اول

CAD اولین روش در طراحی دیجیتال و ابزاری برای طراحی اسناد برای مدل های ساخت غنی از اطلاعات است. فناوری طراحی با کمک رایانه از نقشه های دو بعدی و مدلهای سه بعدی استفاده می کند تا یک مدل دقیق ارائه شود.

۳D CAD در دهه ۱۹۹۰ توسط بخش تولید به عنوان استاندارد طراحی پذیرفته شد. ۳D CAD با ایجاد مدلهای بسیار دقیق از تجهیزات پیشرفته که نیاز به دقت در ساخت دارند ، به شرکت ها کمک می کند که در رقابت باقی بماند.

۳D CAD به مشاغل این امکان را می دهد تا زمان مورد نیاز برای تولید اجزای پیچیده را کاهش دهند. اگرچه کد برای معماری نیز مناسب است ، اما کاربرد رایج آن در صنایع تولیدی برای طراحی محصول دیده می شود.

BIM (مدل سازی اطلاعات ساخت) – همکاری منظم

CAD بیشتر یک ابزار است، در حالی که VDC تکنولوژی و یک روش مشترک است که توسط فناوری های مدرن طراحی پشتیبانی می شود. مدل سازی اطلاعات ساخت یک روش پیچیده تر برای آوردن همه چیز در یک مدل است. از طراحی و ساخت تا مدیریت اسناد و مدارک تحت یک نهاد واحد . BIM می تواند به عنوان یک طراحی ، همکاری و روش مدیریت پروژه با رویکرد جامع دیده شود.

خدمات BIM ما را اینجا مشاهده کنید.

اگر مدل BIM را با مدل CAD سه بعدی مقایسه کنیم، مدل های BIM اطلاعات دقیق در مورد عملکرد ، مشخصات و داده های غیر فیزیکی ارائه می دهد که بسیار غنی و عمیق هستند.

BIM تمام ذینفعان ، یعنی معماران ، مهندسان ، پیمانکاران و مشتریان را قادر می سازد تا روی یک مدل واحد همکاری کنند و از شفافیت کامل در طول چرخه عمر پروژه اطمینان حاصل کنند. این کار باعث بهبود کارایی فرآیند تشخیص تداخل، همکاری برای از بین بردن احتمال تاخیر در پروژه می شود و در عین حال باعث صرفه جویی در هزینه می شود.

VDC (طراحی و ساخت مجازی) – فرآیند مدیریت مدلهای مجتمع

طراحی و ساخت مجازی ، پیچیده ترین اصطلاح در بین این سه است. دلیل این است که هیچ تعریف استانداردی برای طراحی و ساخت مجازی وجود ندارد. طراحی و ساخت مجازی به جای اینکه یک نرم افزار یا فرایند دیجیتالی باشد ، بیشتر روشی برای مدیریت مدل های عملکردی یکپارچه است.

اساساً ، این فرآیند ارائه مناسب ترین استراتژی برای مدیریت پروژه با ترکیبی مناسب از فناوری و افراد است. BIM بخشی از VDC است ، اما VDC جامع تر است. این دو اصطلاح قابل تغییر نیستند ؛ زیرا VDC لزوماً شامل BIM نیست. BIM فعالیت خاصی است در حالی که VDC با مدل های عملکردی چند رشته ای مرتبط است.

کاربردهای صنعتی CAD ، BIM و VDC

در حالی که هر سه اصطلاح با هم ارتباط نزدیک دارند ، اما تفاوت های چشمگیری در زمینه و کاربردهای CAD ، BIM و VDC وجود دارد.

۳D CAD بیشتر یک فناوری طراحی است که برای طراحی اشیای صنعتی ، وسایل نقلیه و اجزای پیچیده استفاده می شود. کد سه بعدی قسمت اساسی از فرآیند مهندسی است و عمدتا در صنعت تولید استفاده می شود.

از طرف دیگر ، BIM تا حد زیادی برای طراحی پروژه های بزرگ ساخت و ساز مانند ساختمان ها ، مراکز حمل و نقل ، بلوک های اداری و سایر پروژه های املاک و مستغلات استفاده می شود. این استاندارد در ساخت و سازهای تجاری است که همه چیز را ارتقا می بخشد؛ از طراحی گرفته تا مدیریت تأسیسات تحت یک مدل دیجیتالی واحد و همکاری بین رشته ای .

VDC یک گام بالاتر از BIM است و در هیچ صنعتی به اندازه ی کد و بیم پذیرش گسترده ندارد . VDC شامل اصول ۳D CAD یا BIM برای به اشتراک گذاری بهتر اطلاعات ، همکاری ، درک و ارتباطات است. این امر می تواند کارایی طراحی معماری ، مهندسی و فرایندهای ساخت را افزایش دهد.